Klámþingið blásið af, til hamingju!

Það eru góð tíðindi að hætt skuli hafa verið við þessa fyrirhuguðu klámráðstefnu. Hótel Saga á heiður skilinn og bændasamtökin einnig. Ferðamannaiðnaðurinn mun einnig uppskera fleiri ferðamenn sem ekki eru komnir hingað til að upplifa klám og rusl í Reykjavík. Þvert á það sem einhverjir hafa haldið fram. Það eru nefninlega margir hafa ekki áhuga á því að ferðast til landa sem hafa á sér vafasamt orðspor í þessum efnum. Niðurstaðan verður hinsvegar til þess að fólk sem ekki hefur áhuga á klámi flykkist til landsins. Samtakamátturinn skiptir máli og andfemínistar geta froðufellt að vild. Það er einnig athyglisvert að bloggið hefur skipt miklu máli við að koma skoðunum fólks á framfæri eins og umræður um þetta fyrrverandi klámþing sýna. Til hamingju aftur.

Hætt við klámráðstefnu hér á landi

Hvað kostar Baugsmálið okkur?

Það verður fróðlegt að fá svör frá Birni Bjarnasyni dómsmálaráðherra Sjálfstæðisflokksins við þessum spurningum um heildarkostnað ríkisins við rannsókn og rekstur Baugsmálsins. Þetta mál verður Davíð Oddssyni og félögum til skammar svo lengi sem menn nenna að rifja upp þessi réttarhöld og lögreglurannsókn. Þetta mál er eitt dæmið um það af hverju Sjálfstæðisflokkurinn hefur ekkert að gera í ríkisstjórn. Ég tek ofan af fyrir Hjálmari Árnasyni að vera vera með fulltrúum stjórnarandstöðunnar þegar dómsmálaráðherra er krafinn svara. Og svo er bara að vona að Björn Bjarnason svari einhverju en snúi ekki út úr eins og hann er vanur að gera.

Hér er fréttin af mbl.is

"Þingmenn úr fjórum þingflokkum á Alþingi hafa lagt fram fyrirspurn til dómsmálaráðherra þar sem spurt er um kostnað ríkisins við rannsókn og rekstur Baugsmálsins. Þá er m.a. einnig spurt hversu margar vinnustundir starfsmanna ríkislögreglustjóra hafi farið í málið frá júlí 2002 til dagsins í dag.
Fyrirspurnin er frá Jóhönnu Sigurðardóttur, þingmanni Samfylkingar, Hjálmari Árnasyni, þingmanni Framsóknarflokks, Kolbrúnu Halldórsdóttur þingmanni VG og Sigurjóni Þórðarsyni, þingmanni Frjálslynda flokksins.
Spurt er hver sé heildarkostnaður ríkisins við rannsókn og rekstur Baugsmálsins frá því í ágúst árið 2002 og fram til dagsins í dag eða til þess tíma á árinu 2007 sem upplýsingar liggi fyrir um og hvernig hann skiptist á eftirfarandi þætti:

    •    a. rekstur efnahagsbrotadeildar ríkislögreglustjóra,
    •    b. aðkeypta sérfræðiaðstoð og annan útlagðan kostnað efnahagsbrotadeildar ríkislögreglustjóra (þ.m.t. ferða- og uppihaldskostnað) við rannsókn og rekstur málsins,
    •    c. störf sérstaks saksóknara í Baugsmálinu, þ.m.t. kostnaður við aðstoðarmenn og aðkeypta sérfræðiþjónustu,
    •    d. kostnað sem íslenska ríkið hefur verið dæmt til þess að greiða vegna málsvarnarkostnaðar ákærðu í Baugsmálinu,
    •    e. annað, áður ótalið, sem eðlilegt er að telja hafa lent á ríkissjóði vegna málsins?

Þá er spurt hve stór hluti af starfsemi efnahagsbrotadeildar ríkislögreglustjóra á framangreindu tímabili hafi farið í Baugsmálið og hversu margar vinnustundir starfsmanna ríkislögreglustjóra."

Spurt um kostnað við rekstur Baugsmálsins

Loksins brot á samkeppnislögum viðurkennt

 

Það var mikið að eitthvað virkar með þessum samkeppnislögum. Samkeppniseftirlitið er að standa sig hérna og gott að Síminn og Landsvirkjun viðurkenna augljóst brot á samkeppnislögum. Í fréttinni á mbl.is segir: "Samkvæmt upplýsingum frá Samkeppniseftirlitinu er forsaga málsins sú, að í febrúar 2005 keypti Síminn fjórðungshlut í Fjarska sem starfar m.a. á fjarskiptamarkaði ásamt því að kaupa af Fjarska sex ljósleiðarastrengi af 12 á milli Hrauneyjafossstöðvar og Akureyrar. Eftir að greint var frá þessu samstarfi í fréttum hófu samkeppnisyfirvöld að eigin frumkvæði rannsókn, sem leiddi til þess að aðilum var sent andmælaskjal Samkeppniseftirlitsins. Þar kom fram það frummat eftirlitsins að markmiðið með samningum félaganna hafi verið að raska samkeppni og skipta með sér markaði á sviði fjarskipta og með því hafi aðilar farið gegn 10. gr. samkeppnislaga.
Í kjölfar þess að andmælaskjal Samkeppniseftirlitsins var birt leituðu aðilar hvor fyrir sig eftir sáttaviðræðum við Samkeppniseftirlitið sem leiddi til þessarar niðurstöðu. Í sáttinni felst að aðilar málsins viðurkenna að hafa farið gegn 10. gr. samkeppnislaga og fallast á að ógilda þá samninga sem voru grundvöllur brota. Þá fellst Síminn á að greiða 55 milljónir í stjórnvaldssekt og Landsvirkjun 25 milljónir."
Það er mjög mikilvægt að á svona litlum markaði sé samkeppniseftirlitið enn virkara. Ég skrifaði um fákeppnina um daginn og það er hægt að lesa hér.

Síminn og Landsvirkjun viðurkenna brot á samkeppnislögum

Lyf sem læknar allt

Verk Justin Cooper sem sýnt er í Daneyal Mahmood galleríinu í New York hefur vakið mikla athygli. Svo mikla að mbl.is hefur skrifað um verkið (en gleymdi að vísu að minnast á hver væri listamaðurinn). Þetta er auglýsingaherferð fyrir nýtt lyf sem á lækna alla dæmigerða "sjúkdóma" sem við þjáumst af, stress, öldrun, örvænting og svo framvegis. Sem sagt lyf sem mun slá í gegn í neysluþjóðfélaginu okkar. Hér er vesíða lyfsins góða og hér er umfjöllun um sýninguna. Skemmtilegt að í vörumerki lyfsins HAVIDOL kemur tákn sem er ansi líkt merki Skjás eins fyrir.

Þegar mikið er ekki nóg

Samgönguáætlun frestað vegna þenslu

Loksins er búið að tosa þessa samgönguáætlun út úr stjórnarflokkunum. Það verður spennandi að fylgjast með umræðum um þetta plagg næstu vikurnar. Allt það sem vantar í áætlunina og svo framvegis. Milljarðar og milljarðar, maður dettur eiginlega úr sambandi við raunveruleikann við að lesa þetta yfirlit. Allt lítur út eins og smotterí í samanburði við þessar upphæðir, nema náttúrulega framlög BNA til hermála sem toppa auðvitað allt! En svo er aldrei að vita hvað þessi samgönguáætlun heldur. Þessi ríkisstjórn fór auðvitað létt með það strax eftir síðustu kosningar að fresta framkvæmdum og skera niður um nokkra milljarða, aðallega í vegagerð á Vestfjörðum og á Norðurlandi, vegna þenslu sem allt í einu datt inn um bréfalúguna hjá ráðherrunum. En sem betur fer verða þessir ráðherrar komnir í frí eða allavega stjórnarandstöðu eftir nokkra mánuði.

Rúmir 380 milljarðar til vegagerðar á næstu 11 árum

Lögreglumaður stakk af frá ákeyrslu

Maður les nú Austurgluggann reglulega og enn oftar kíki ég á netútgáfuna af honum. Þessi frétt úr Austurglugganum er ansi merkileg og hlýtur að hafa einhverja eftirmála. Lögreglan ætti auðvitað að vera fyrirmynd annarra og svona gera menn bara ekki. Hér er fréttin:  "Íbúi á Seyðisfirði varð fyrir því að keyrt var á snjósleða sem hann átti sem stóð við íbúðarhús hans. Eigandinn sá þegar bíl var bakkað á sleðann, sem skemmdist töluvert, ökumaður bílsins kom út úr bílnum skoðaði sleðann fyrst lítillega og síðan bílinn sem skemmdist lítið. Ökumaðurinn horfði svo flóttalega kringum sig til að gaumgæfa hvort einhver sæi til hans,hélt að svo væri ekki og læddist burtu af vetttvangi án þess að láta vita. Eigandinn náði hinsvegar númerinu af bílnum sem óhappinu olli, brúnum amerískum jeppa og kærði til lögreglu. Við rannsókn málsins kom í ljós að ökumaðurinn sem óhappinu olli er starfandi lögreglumaður."

Allir helstu vegir landsins færir

Til hamingju Röskva

Röskva, samtök félagshyggjufólks, sigraði í kosningum til stúdentráðs Háskóla Íslands og er því komin með meirihluta. Til hamingju með þetta röskvufólk! Myndina fínu fékk ég lánaða af bloggsíðu Önnu Pálu bloggvinar. Það munaði ekki miklu og því skipti hvert atkvæði máli. Stjórnmálaskóli Sjálfstæðisflokksins er greinilega ekki að virka og er það vel. Ég vona að þetta verði undanfari þess að félagshyggjuflokkarnir vinni meirihluta á þingi í vor!

Röskva hlaut flest atkvæði í kosningum til Stúdentaráðs

Hægri-grænt er ekki sannfærandi

Ég er afar ánægður með að meirihluti hafi verið fyrir því að Framtíðarlandið bjóði ekki fram til Alþingis. Þetta eru grasrótarsamtök og eiga að vera þverpólitísk. Náttúruverndarsinnar sem finnst þau mál skipta mestu hljóta auðvitað að kjósa Vinstri græn í vor. Sumir sem ég hef talað við og eru eldheitir umhverfisverndarsinnar segast ekki geta kosið VG vegna afstöðu til evrunnar eða eitthvað þessháttar, eða af því að þau eru hægrisinnuð. Þegar nánar er farið út í þær skilgreiningar kemur svo oft í ljós að þau eru alls ekki svo hægrisinnuð og stundum tekst mér að sannfæra fólk um að Vinstri græn séu lang skásti kosturinn. Auðvitað ekki fullkominn fyrir alla en einfaldlega það besta í stöðunni. Hægri-grænt er  bara þversögn að mínu mati. Allir umhverfsverndarflokkar í Evrópu sem fá eitthvað fylgi eru vinstrisinnaðir og hægristefna fer í eðli sínu ekki saman við umhvefisverndarstefnu. Það að ætla að búa til ný framboð um þessi mál eða um málefni aldraðra og þessháttar er ekki gáfulegt. Þannig er fólk bara að dreyfa kröftunum og það kemur stjórnarflokkunum best. Þessvegna hvet ég fólk til að sameinast um Vinstri græn, ganga í flokkinn ef þau vilja hafa áhrif og breyta einhverju og þá munum við geta fellt þessa ríkisstjórn og tekið upp betri stefnu í öllum málum. Í efnahagsstjórn, félagsmálum, atvinnumálum, evrópumálum og auðvitað umhverfismálum. Við fáum sennilega ekki hreinan meirihluta í vor þó að maður geti verið bjartsýnn en þá semjum við bara við Samfó og einhverja sem standa okkar málstað nærri. Mikilvægast er að umhverfisverndarfólk kjósi þann flokk sem hefur staðið í lappirnar í umhverfismálum, nefninlega Vinstri græn.

Ómar Ragnarsson telur auknar líkur á framboði umhverfisverndarsinna

Fólki er misboðið

Það er ekki að undra sterk viðbrögð fólks við dómi hæstaréttar þar sem dómur yfir kynferðisafbrotamönnum er mildaður. Mikil umræða hefur verið um dómin og viðbrögð Morgunblaðsins við honum. Björn Bjarna dómsmálaráðherra bregst hinsvegar ókvæða við og það sam gerði Hannes Hólmsteinn í Kastljósinu og finnst þeim Mogginn hafa brugðist. Mun fleiri hafa hinsvegar fagnað viðbrögðum Moggans. Hrafn Jökulsson skrifaði pistil um málið á bloggsíðunni sinni og og það sama hafa margir gert. Við eigum að sýna dómsvöldum aðhald.

Yfir 200 mótmælabréf hafa borist Hæstarétti í tölvupósti

Áhugaverð umfjöllun í New York Times

Það er áhugaverð umfjöllun í sunnudagsútgáfu New York Times um stóriðjuframkvæmdir á Íslandi undir fyrirsögninni: "Smokestacks in a White Wilderness Divide Iceland". Blaðakonan Sarah Lyall fjallar þar um Kárahnjúkavirkjun og álbræðslu Alcoa (aluminum smelter) á Reyðarfirði. Máltækið "Glöggt er gests augað" á vel við hér en Sarah Lyall ræðir við marga sem koma að málinu eins og Kervin Lowery frá Alcoa, Jón Sigurðsson og Sigurð Arnalds en einnig marga sem eru andvígir álvæðingu Íslands eins og Ólafur Páll Sigurðsson, Hjörleifur Guttormsson, Kolbrún Halldórsdóttir, Andri Snær Magnason og Guðmundur Beck.
Það hefur einnig verið fjallað mikið um Kárahnjúkavirkjun í fjölmiðlum í Evrópu og afar gagnrýnin grein birtist til dæmis í Spiegel í Þýskalandi. Hér er hægt að lesa alla greinina í New York Times.

New York Times fjallar um stóriðjuframkvæmdir á Íslandi