Brandaralistinn

Þessi "hagsældar- og stöðugleikalisti" einhvers bresks fyrirtækis er fullkominn brandari. Best er náttúrulega að mesta hagsældin og stöðugleikinn skuli vera í Páfagarði! Það hlýtur að vera bömmer fyrir okkur að vera miklu neðar á listanum en Bretland, voða hægsæld þar í landi síðast þegar ég vissi. Annars eru smáríki áberandi á þessum vinsældalista eins og Gíbraltar og San Marínó sem eru langt fyrir ofan okkur og Samóa, Falklandseyjar, Guam, Anguilla og Montserrat sem lenda aðeins fyrir neðan okkur. Greinilega best að fjölga smáríkjum til að auka hagsæld og stöðugleika.

Já, já og við erum líka hamingjusömust og best í heimi. Það er einhver fyrirsagnahöfundur á mbl.is sem er í stuði með þessa fyrirsögn "Mikil hagsæld og stöðugleiki á Íslandi".  Þetta er ótrúlega gott.

Mikil hagsæld og stöðugleiki á Íslandi

Forsendur kjarasamninga brostnar - verðbólgan á hraðri uppleið

Og þessi ríkisstjórn ætlar bara að horfa á Reykjavík brenna og spila á gítar eða söngla eitthvað á meðan. Þessi efnahagsvandi er heimatilbúinn og sökudólgurinn er stefna Sjálfstæðisflokksins með fjármálaráðherra og forsætisráðherra fremsta í flokki. Árni Matt hvetur að meira segja til þess að hellt sé olíu á eldinn og sullað einu álveri upp í viðbót. En sennilega kýs bara 40% þennan flokk áfram. Af því bara eða til að halda í "stöðugleikann". Og Samfó hjálpar til enda tekið við hlutverki Framsóknarflokksins sem hækjan.

Forsendur samninga að bresta?

Kolsvört skýrsla frá greiningardeild Listasafnsins á Akureyri

LISTASAFNIÐ Á AKUREYRI KYNNIR

Bæ bæ Ísland
Uppgjör við gamalt konsept
Laugardaginn 15. mars nk. verður opnuð í Listasafninu á Akureyri sýningin „BÆ BÆ ÍSLAND” sem er átaksverkefni tuttugu og þriggja myndlistamanna og fjölmargra annarra sem vilja ræða landsins gagn og nauðsynjar með einum eða öðrum hætti. Höfundur verkefnisins og sýningarstjóri er Hannes Sigurðsson.

Listamennirnir sem eiga verk á sýningunni í Listasafninu eru Ásmundur Ásmundsson, Berglind Jóna Hlynsdóttir, Bryndís Snæbjörnsdóttir & Mark Wilson, Erling Þ. V. Klingenberg, Hallgrímur Helgason, Hannes Lárusson, Hlynur Hallsson, Inga Svala Þórðardóttir & Wu Shan Zhuan, Kolbeinn Hugi Höskuldsson, Libia Pérez de Siles de Castro & Ólafur Árni Ólafsson, Magnús Sigurðarson, Ólafur Sveinn Gíslason, Ólöf Nordal, Ósk Vilhjálmsdóttir, Rúrí, Steingrímur Eyfjörð, Unnar Örn Auðarson & Huginn Þór Arason, Þorvaldur Þorsteinsson og Þórdís Alda Sigurðardóttir.

Sem sjá má er hér smalað saman í öflugan her fólks sem er allt annað en skoðanalaust um „verkefnið Ísland” og hvernig því hefur verið umturnað á síðustu tveimur áratugum. Því Íslandi hefur verið umbylt og í þeirri byltingu eru lykilorðin einkavæðing, kvótakerfi, misskipting, útrás, græðgi, þrælsótti, innflytjendur og stóriðja. Allt gott og blessað en afleiðingin er að nú má segja að landið byggi þrjár þjóðir, þ.e. milljarðamæringar, íslenskt alþýðufólk og innflytjendur.

Heiti verkefnisins, „Bæ bæ Ísland”, vísar í fyrsta lagi til kveðjuhófs eða útfarar um 19. og 20. aldar hugmyndarinnar um Ísland. Það sem í gær var unga Ísland er nú tákn hins liðna. Bless bless (hin kristilega blessun) víkur fyrir hinu ennþá óformlegra bæ bæ og vitnar um leið um það hvernig íslenskan er farin á límingunum. Í öðru lagi hljómar bæ eins og sögnin að kaupa (buy) á ensku og verður því til eins konar undiráróður: „Kaupum kaupum Ísland!” „Bæ bæ Ísland” er þannig uppgjör við hugmyndina um tunguna sem upphaf og endi sögulegrar tilvistar þjóðarinnar, sem og möguleika hennar til að lifa af menningarlega útjöfnun hnattvæðingarinnar.

Verkefninu „Bæ bæ Ísland” tengist fólk sem er óhrætt við að segja meiningu sína í salarkynnum tjáningarfrelsisins. Þetta er fólk sem getur skilgreint sig á báðum vígstöðvum, í hinu gamla sem og hinu nýja, staðbundið og heimsvætt, hvort heldur sem er á sjó eða landi, á leikskólum eða í bönkum. Alvarleiki, sem dottinn er úr tísku, er hér settur á oddinn.

„Bæ bæ Ísland” er einnig uppgjör við atlögu auðmagnsins að landi þjóðarinnar. Ýmsir nútímavæddir „víkingahöfðingjar“ virðast hafa sagt bæ bæ við landið í áþreifanlegri merkingu og fjarstýra nú að miklu leyti efnahagsmálum þjóðarskútunnar utan úr heimi líkt og Danakonungur gerði á sínum tíma. En þegar öllu er á botninn hvolft var það samt ekki kana- eða kommagull sem asninn bar yfir borgarmúrana. Gullið kom úr hirslum okkar sjálfra. Sýningin er eins konar hugmyndafræðileg úför og kveðjuhóf í formi myndlistarsýningar.
Á opnunardegi sýningarinnar kl. 14 verður frumflutt tónverkið „Stjórnarskrá Lýðveldisins Íslands“ í Ketishúsinu á Akureyri, en verkið var unnið í samstarfi myndlistardúósins Libiu Castro og Ólafs Ólafsson og tónskáldsins Karólínu Eiríksdóttur. Libia og Ólafur fóru þess á leit við Karólínu að hún semdi tónverk þar sem allar 81 greinar stjórnarskrárinnar væru sungnar. Verkið er skrifað fyrir tvo einsöngvara, píanó, kontrabassa og blandaðan kór og flytjendur verksins eru: Ingibjörg Guðjónsdóttir (sópran), Bergþór Pálsson (baritón) Tinna Þorsteinsdóttir (píanóleikari), Gunnlaugur Torfi Stefánsson (kontrabassaleikari) og kammerkórinn Hymnódía frá Akureyri undir stjórn Eyþórs Inga Jónssonar.

Föstudaginn 14. mars kl. 15 verður haldið opið málþing um „konseptið Ísland“ í Ketilhúsinu. Ágúst Þór Árnason, Þorvaldur Þorsteinsson og Ósk Vilhjálmsdóttir halda framsöguerindi, en fundarstjóri er Birgir Guðmundsson lektor við félagsvísinda- og lagadeild Háskólans á Akureyri.

Unnið er að því að gefa út viðamikla bók síðar á árinu þar sem tugir ef ekki hundruð Íslendinga gera upp við gamla konseptið Ísland og fyrirhugað er að halda ráðstefnu undir sama nafni. Bókin er hugsuð sem safnrit og jafnframt nokkurs konar leiðarvísir. Í henni verður m.a. tekið á bankakerfinu, þjóðarímyndinni, útlendingum á Íslandi, fjölmiðlum, stóriðju- og náttúruverndarsjónarmiðum og siðferði í stjórnmálum, auk þess sem þar verður einnig að finna umfjöllun um framlag listamannanna á sýningunni og myndir af verkum þeirra.

Ítarlegar upplýsingar um listamennina og inntak sýningarinnar er að finna á vefsíðu Listasafnsins: www.listasafn.akureyri.is. Frekari upplýsingar veitir forstöðumaður safnsins, Hannes Sigurðsson, í síma 899-3386 (netfang: [e-mail]).

Þess má að lokum geta að ekkert fyrirtæki treysti sér til að styrkja verkefnið, sem segir ef til vill sína sögu. Sýningunni lýkur 11. maí og er safnið opið alla daga nema mánudaga frá kl. 12-17.

Góðar tillögur

Flott hjá þingflokki Vinstrihreyfingarinnar - græns framboðs að koma með almennilegar tillögur í efnahagsmálum því ekki gerir ríkisstjórnin það. Hér má lesa um helstu tillögurnar sem Vinstri græn (ekki "Vinstri grænir" eins og missagt er í fréttinni) koma með:

Tillögur Vinstrihreyfingarinnar - græns framboðs í efnahagsmálum lúta að styrkingu Seðlabankans, auknum sparnaði, stuðningi við nýsköpun og jöfnunaraðgerðum. Fljótlega verður frumvarpi í þessum anda dreift á Alþingi en helstu tillögurnar eru:

Styrking Seðlabankans, skuldabréfamarkaður og aukinn sparnaður

• Að styrkja Seðlabanka Íslands með því að auka gjaldeyrisvaraforðann um allt að 80 milljarða og styrkja eigið fé hans til viðbótar um allt að 40 milljarða með innlendu skuldafjárútboði.
• Að ríkisstjórnin geti boðið út á innlendum markaði sérstök sparnaðarskuldabréf til almennrar sölu að hámarki 2 milljónir króna á hvern einstakling til minnst 5 ára í senn og verði vaxtatekjur undanþegnar fjármagnstekjuskatti.

Bætt fjárhagsstaða sveitarfélaganna og aðgerðir til að draga úr innri ójöfnuði

• Að bæta fjárhagsstöðu illa settra sveitarfélaga með því að verja til þeirra allt að 5 milljörðum króna gegnum Jöfnunarsjóð sveitarfélaga. Tekjuskipting ríkis og sveitarfélaga verði einnig endurskoðuð.
• Að verja allt að 5 milljörðum króna til jöfnunaraðgerða sem beinast einkum að þeim byggðarlögum sem glíma við samdrátt. Sérstaklega verði hugað að aðgerðum sem skapa konum störf, vinna gegn kynbundnum launamun og kyngreindum búferlaflutningum.

Nýsköpun í atvinnumálum og frestun stóriðjuframkvæmda

• Að verja allt að einum milljarði króna til Nýsköpunarsjóðs, einum milljarði til Tækniþróunarsjóðs, allt að 500 milljónum til atvinnuþróunarfélaga, allt að 250 milljónum til aukins markaðsstarfs á sviði ferðamála og allt að 250 milljónum til umhverfisaðgerða og uppbyggingar þjóðgarða.
• Að stöðva um sinn og stjórna síðan tímasetningu stóriðju- og stórframkvæmda með því að kaupa rannsóknarniðurstöður og greiða fyrirtækjum útlagðan undirbúningskostnað. Einnig verði heimilt að stöðva leyfisveitingar innan tilgreindra tímamarka sé það nauðsynlegt til að ná efnahagslegum stöðugleika og varðveita hann. Aðgerðir á svið umhverfismála fái 200 m.kr viðbótarfjármagn.

Þjóðhagsráð og efling fjármálaeftirlitsins

• Að setja á stofn sérstakt Þjóðhagsráð, skipað fulltrúum þingflokka og hagsmunaaðila, sem veitir stjórnvöldum ráðgjöf, metur framvindu og horfur í þjóðarbúskapnum og gefur mánaðarlega álit um stöðu mála. Þjóðhagsráð skoði hvort ástæða sé til að endurreisa Þjóðhagsstofnun eða hliðstæðri fagstofnun og hvernig styrkur lífeyrissjóðanna megi best nýtast innan hagkerfisins, t.d. í samhengi við framtíðarskipan húsnæðismála, þó þannig að lífeyrissparnaður landsmanna sé ætíð tryggður eins og best er mögulegt.
• Að verja allt að 100 milljónum króna til að efla starfsemi Fjármálaeftirlitsins, einkum á sviði áhættugreiningar og áhættuprófana fjármálafyrirtækja.

VG vilja styrkja Seðlabankann

Fátækir indverjar... eða ríkir

Ég gef nú ekki mikið fyrir þennan lista yfir einhverja milljarðamæringa. Vona bara að þeir séu ekki mjög óhamingjusamir eða hræddir um aurana sína. En margur verður jú af aurunum api hvað þá af milljörðum. Þeir ríkustu verða ríkari og þeir fátæku fátækari.

Það er annars merkilegt að í löndum þar sem þjóðartekjur eru ekki tiltakanlega háar og almenningur hefur það skítt séu hellingur af gaurum sem vita ekki aura sinna tal. Hvernig væri nú að vera aðeins gjafmildari og hjálpa meðbræðrum og systrum sínum sem eiga ekki til hnífs og skeiðar? Og það sem verra er: eiga ekki möguleika á að afla sér matar. Bill gamli Gates hefur að vísu stofnað sjóð ásamt eiginkonu sinni sem gefur til góðra málefna og er því í dýrlingatölu hjá sumum. Heimurinn væri samt skárri ef þessu auðæfum skiptust með réttlátari hætti á milli fólks.

Sjálfur þarf ég ekki að kvarta, tilheyri sennilega þeim hópi sem hefur það hvað best í heiminum, svona miðað við allt. Í raun hefur maður það allt of gott. Best að fara og gefa í gott málefni.

Warren Buffet ríkastur

Var verið að hugsa um að hækka persónuafsláttinn um 500 kall?

Mér finnst þetta nú heldur aumt hjá þessar slöppu ríkisstjórn. Persónuafslátturinn á að hækka um heilar 2.000 krónur, já og ekki fyrr en 2009! Og svo aftur um 2.000 árið 2010 og síðan heilar 3.000 árið 2011. Þetta telst nú varla ofrausn. Minna má það nú ekki vera. Hvert var planið ef þetta er meira en gert var ráð fyrir. 500 kall árið 2020?

Maður ætti kannski að fagna því með miklum húrrahrópum að persónuafslátturinn verði hækkaður yfirleitt? Ég veit það ekki. Það getur verið að ég sé óhóflega bjartsýnn maður að eðlisfari, því ég átti von á einhverri almennilegri hækkun á persónuafslættinum. Svona 20.000 núna og annað eins á næsta ári. Hið "gífurlega tap" ríkissjóðs hefði mátt brúa með því að hækka hinn "voða háa" fjármagnstekjuskatt um tvö prósentustig í 12% semsagt en sleppa honum alveg fyrir þá sem eru bara með smotterí í fjármagnstekjur, segjum af innistæðum uppá 5 millur. Þá hefði verið ástæða til að fagna en þetta er eitthvert það aumasta útspil frá Samfó og íhaldi sem hægt er að hugsa sér.

Sorrý, þið getið kallað mig frekju en mér finnst þessi 18.000 kall hækkun á laun og svo 2.000 króna hækkun á persónuafslætti engin ofrausn. Ansi skítt væri nær lagi.

Persónuafsláttur hækkaður meira en gert var ráð fyrir

Hækka skattleysismörkin

Það á ekki að þurfa að funda mikið um þetta. Það er svo augljóst að það kemur öllum vel og langbest þeim sem eru með lægstu launin. Geir, Ingibjörg, Jóhanna og Árni eiga ekki að þurfa að velta þessu fyrir sér í langan tíma, eða hvað? Semsagt hækka skattleysismörkin almennilega og málið er afgreitt. "Hefja undirbúningsvinnu" hljómar eins og þessi ríkisstjórn hafi ekkert verið að gera hingað til og það er sennilega staðreyndin.

Undirbúningsvinna að hefjast

Vá og heilar 6.500 krónur árið 2010

Er ekki allt í lagi? Á að hafa fólk að fíflum? Erum við að tala um 18.000 kall strax og .... Alex Björn bloggfélagi minn bendir á að þessar 18 þús. eru í raun 11.570 kall eftir skattinn. Er það allt sem launafólk á skilið í þessu þjóðfélagi? Hvað fær Villi Egils mikla launahækkun? Líka 18.000 kall? Eða kannski 180.000 ofan á milljónina sem hann er með núna, eða eru þær orðnar tvær? Og svo vill Villi líka banna öðrum láglaunastéttum hjá ríkinu, ómenntuðu starfsfólki leikskóla, sem og leikskólakennurum, hjúkrunarfólki og öllum að hækka launin meira en hann semur um. Ég endurtek: Hann vill banna öðrum um að semja um meira en hann ætlar að skammta sínum viðsemjendum. Það er rétt hjá Ögmundi að þetta heitir forræðishyggja og frekja á íslensku, sem formaður Samtaka iðnaðarins sýnir af sér. Alltaf sama sagan með þetta íhaldslið, arðrænir fólk og ætlar svo að skammta úr hnefa.

Það eina jákvæða er að menn eru loksins að tala um krónutöluhækkun en ekki prósentuhækkun. Hvernig væri að sættast á 50.000 kall strax og 20.000 kall 2009 og svo sjáum við bara til hvernig gengur með 2010. Ef auðvaldið heldur áfram að skammta sér ofurlaun áfram þá er líka hægt að borga venjulegu fólki 50.000 í viðbót við sín allt-of-lágu laun.

(myndin er fengin að láni frá síðunni hans Ögmundar) 

Taxtar hækka um 18 þúsund

Stýrivexti óbreyttir - Davíð Oddson "kastar blautri tusku" í Villa!

Hávaxtastefnan heldur áfram. Ætli furðuleg hótun Vilhjálms Egilssonar frá því í gær hafi farið illa í flokksbróður hans í Seðlabankanum? Það hefði nú verið hægt að sýna smá lit og lækka vextina um 0,25%. Þá hefði Villi ekki þurft að fá blauta bekkjartusku í andlitið sitt.

Óbreyttir stýrivextir

Bankarnir finna leið til að smyrja á annað

Íslensku bankarnir sem hafa verið duglegir við að innheimta seðilgjöld, þjónustugjöld og aukagjöld ýmiskonar verða sennilega fljótir að finna leið til að smyrja á eitthvað annað svo neytendur þurfa alltaf að borga brúsann á endanum. Gamli allaballinn hann Björgvin viðskiptaráðherra fær samt prik fyrir að beita sér í þessu máli, já og banna seðilgjöldin illræmdu. Þetta uppgreiðslugjald er einnig glæpsamlegt og samkeppnishamlandi.

Íslenskir neytendur eru með þeim slöppustu í heimi og kominn tími til að við tökum okkur tak og gerum eitthvað í málunum, hættum að kaupa drasl sem verið er að okra á og skiptum um banka þegar okkur er nóg boðið. Ég fagna því til dæmis að þýskur sparisjóðabanki ætlar að bjóða upp á lán með lægri vöxtum hér á landi.

Það þarf að efla neytendavitund og stórefla neytendasamtökin svo þau virki hér eins og í öðrum löndum. Gott ef Björgvin Sigurðsson ætlar að fara í það.

Seðilgjöld heyri sögunni til