Fínn þáttur á rúv

Villi naglbítur spyr frambjóðendur spjörunum úr í fínum þætti í Sjónvarpinu. Mæli með því að fólk kynni sér málið og horfi á þáttinni. Nú er bara að taka þetta á síðustu metrunum og hafa gaman af. Við erum að vinna! Áfram Vinstri græn.

Samfylking og Sjálfstæðisflokkur bæta við sig fylgi

LHÍ í Vatnsmýrina

Frábært hvað allt er að gerast þetta vorið. Ég held að það væri gott að hafa kosningar á hverju ári svo ráðherrarnir haldi sér við efnið. Þegar Listaháskólinn flutti í Laugarnesið var það einmitt samþykkt rétt fyrir kosningar. Þetta hefur auðvitað staðið til lengi og náttúrulega ber að fagna því að staðsetningin sé loksins komin á hreint. Svo þarf að koma upp almenningssamgöngum og byggja helling af íbúðum í Vatnsmýrinni svo þar geti myndast Manhattan borgarinnar. Þar getur fólk búið sem þarf ekki að eiga bíl. Þátturinn hans Hjálmars Sveinssonar Krossgötur á Rás 1 áðan um grænu byltinguna í New York var mjög góður og ég mæli með því að fólk hlusti á hann. Til hamingju LHÍ með að vera kominn með annan fótinn í Vatnsmýrina.

Listaháskólinn fær lóð í Vatnsmýri

Allsbert fólk út um allt

Spencer Tunick er ansi skemmtilegur náungi. Hann fékk lögguna í New York til að æsa sig þegar hann byrjaði að stilla nöktu fólki upp og taka myndir af því, en það mátti ekki vera allsber í NY. En núna má hann sem betur fer allt. Þetta eru flottar myndir og hann sýndi einmitt hér í Listasafninu á Akureyri í fyrra. Um sýninguna sagði: "Verk fárra listamanna hafa vakið meiri athygli á síðastliðnum árum en ljósmyndir bandaríkjamannsins Spencers Tunick af nöktu fólki í þúsundatali í borgum og bæjum um allan heim. Almenningur á jafn ólíkum stöðum og Sviss, Finnlandi, Ástralíu, Brasilíu og Chile hefur svarað kalli listamannsins og þyrpst til að taka þátt í þessum gjörningum hans. Ekki hefur heldur staðið á viðbrögðum: Menn hafa ýmist vænt Tunick um siðleysi og úrkynjun eða lofað verk hans fyrir að ögra siðareglum samtímamenningar okkar og viðteknum skilgreiningum á listsköpun. Með sýningunni, sem ber heitið Bersvæði, gefst landsmönnum tækifæri til að vera með, að minnsta kosti sem áhorfendur, og skoða yfirlit af verkum Tunicks frá 1998-2005. Þetta er stærsta sýning sem haldin hefur verið á verkum listamannsins og eru þau fengin frá I-20 galleríinu í New York og Hale’s safninu í London." Og nú er hann að fara að opna á Listahátíð sýningu í i8 á laugardaginn (12. maí), sama dag og Roni Horn opnar í Hafnarhúsinu og sama dag og fólk getur kosið Vinstri græn um allt land. 

20 þúsund naktar manneskjur í Mexíkóborg

Viljum við stjórn stöðnunar og afturhalds?

Það er ótrúlegt ef Sjálfstæðisflokkurinn mun fá um 40% atkvæða í kosningunum eftir tæpa viku. Þetta er flokkurinn sem hefur staðið sig hörmulega í öllum málaflokkum og verið dragbítur á framfarir. Heilbrigðiskerfið er orðið amerískara, stóriðjustefnan er keyrð áfram, háskólarnir eru í fjársvelti,í utanríkismálum erum við undirlægjur Bush og félaga og í jafnréttismálum ríkir stöðnun. Heldur fólk að þetta muni batna bara við fagrar yfirlýsingar og falskt bros? Nei auðvitað ekki og þessvegna þarf að gefa þessum íhaldsflokki sem málar sig bleikan og grænan til skiptis rétt fyrir kosningar, langt og verðskuldað frí.

Andrea Hjálmsdóttir, sem er ljúka námi frá Háskólanum á Akureyri gerði könnun á viðhorfi grunnskólanema til jafnréttis og þar koma afar athyglisverðir hlutir fram. BA ritgerð Andreu hefur fengið góða umfjöllun hjá Fréttablaðinu, rúv og Stöð 2 og á N4 en merkilegt að Mogginn og Blaðið hafa ekkert fjallað um málið svoég viti. Anna Ólafsdóttir moggabloggfélagi minn fjallar hinsvegar ýtarlega um könnun Andreau og ég hvet ykkur til að lesa það hér. 

Það hefur nefninlega ríkt afturför á mörgum sviðum samfélagsins og það er að stórum hluta Sjálfstæðisflokknum að "þakka", þeð sína launaleynd og hugmyndir um að jafnrétti komist á að sjálfu sér og svo framveigis. 

Staðreyndin er hinsvegar sú að ef við viljum breyta einhverrju þá þarf að gera hlutina og Vinstri græn þora, geta og vilja. Ungt hugsandi fólk sér þetta og konur einnig og nú þarf að sannfæra hina!

Fylgi Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar eykst samkvæmt könnun

Bloodgroup er betri

Garðar Thor Cortes er ágætur og þessi þungi kross örugglega líka en ég efast um fjörið hafi verið svipað og þegar hljómsveitin Bloodgroup frá Egilsstöðum tróð upp á Græna hattinum hér á Akureyri á tónleikum Ungra vinstri grænna á þriðjudaginn. Þetta voru frábærir tónleikar og Svavar Knútur hitaði upp og kældi niður. Stúlknabandið Without the Balls var að fara í próf og þær treystu sér ekki allar til að halda uppi stuði í prófunum daginn eftir svo maður heillast bara af þeim seinna. En Bloodgroup er næsta útrásargroup landsins. Myspace síðan þeirra er flott og ég mæli sérstaklega með laginu Try on. Sviðsframkoman var stórkostleg og fólk hoppaði út á gólfið og dansaði af sér slenið. Þau Lilja, Janus, Raggi og Halez voru afar lífleg og flink. Þetta er electrodanstónlist eins og hún gerist best og það fjölgaði um helling í UVG fyrir austan. Meira svona, meira rokk, ról og electrostuð. Myndirnar sem ég fékk lánaðar af síðunni þeirra eru teknar af Siggu.

Garðar Thor ber dýran kross

Vatnasafn - Library of Water

Það er stórksotlegt að það sé búið að opna Vatnasafn Roni Horn í Stykkishólmi. Heimasíðan er einnig frábær svo þó að maður komist ekki komist ekki strax vestur er hægt að dvelja lengi við síðurnar og allar myndirnar á síðunni www.libraryofwater.is

Roni Horn er einhver sá listamaður sem unnið hefur á einlægastan og áhugaverðastan hátt með íslenska náttúru. Hún kenndi okkur í MHÍ 1993 og svo þegar ég var að kenna við Listaháskólann kom hún og hreyfði við nemendum því hún var miður sín yfir því hvernig íslensk stjórnvöld væru að fara með landið við Kárahnjúka. Af hverju geta stjórnmálamenn ekki hlustað  oftar á listamenn í staðinn fyrir að æða áfram hugsunarlaust?

Það er glæsilegt hve fagmannlega er unnið að öllu í sambandi við Vatnasafnið af Artangel og vonandi getum við hér á Íslandi lært mikið af þessu samstarfi.

Vatnasafnið opnað í Stykkishólmi

Blóðbaðið í Írak

Það vantar enn herslumuninn að fella þessa ríkisstjórn. Gott að Samfó sé að hressast en meint tap Vinstri grænna er innan skekkjumarka frá síðustu könnun og enn er Vg að tvöfalda fylgið svo það flokkast nú seint undir tap. Það er hinsvegar ótrúlegt að 40% ætli að kjósa flokkin sem enn heldur því fram að það hafi verið réttmæt ákvörðun að styðja Bush í því að gera ólöglega innrás í Írak. Þetta stríð er viðbjóður og 90% íslensku þjóðarinnar voru andvíg ákvörðun formanna Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks um að gera okkur að meðreiðarsveinum í þessu blóðbaði. Gunna bróður mínum er ofboðið og hann setti nokkrar lesnar auglýsingar í ríkisútvarpið en auglýsingadeildin ritskoðaði aðra þeirra því ekki mátt segja "blóðbað" svo þær eru birtar klukkan sjö á morgnana svona:

Kjósandi, leyfir samviks þín þér að kjósa núverandi stjórnvöld, sem bera ábyrgða á stuðningi Íslendinga við innrásina í Írak?
Gunnar Hallsson

Ég tek ofan af fyir Gunna enda lætur hann ekki bjóða sér hvað sem er og ég ætla rétt að vona að kjósendur geri það ekki heldur og átti sig á því að það að kjósa Sjálfstæðisflokkinn er yfirlýsing um samþykki við blóðbaðinu í Írak. 

Samfylkingin aftur fram úr VG

Hugmyndir fyrir Sjónlistaverðlaunin

Það var ansi gaman í Ketilhúsinu í gær það sem tilkynnt var um tilnefningar til Sjónlistaverðlaunanna 2007. Það hefði gjarna mátt vera fleiri viðstaddir en það voru ekki allir sem vissu af því að til stæði að tilkynna þetta með formlegum hætti og opnu húsi í gær.

Ljómandi veitingar, óáfengur mysudrykkur frá Friðriki V og smáréttir úr héraði í hádeginu. Ráðherranir voru ekki á staðnum eins og í fyrra enda sennilega mikilvægari fundir á dagskránni hjá þeim en þeirra í stað mættu sponsorarnir.

Þetta eru fínar tilnefningar bæði fyrir hönnun og myndlist eða eins og segir á mbl.is:

Í umsögn dómnefndar um myndlistarmennina segir m.a. að Birgir Andrésson sé tilnefndur "fyrir einstakt framlag til könnunar á íslenskri menningu og sambandi sjónrænnar skynjunar og merkingu texta. List Birgis er allt í senn, hnitmiðuð, einföld og margslungin, eins og glöggt kemur fram í verkunum Black–out og Build sem voru unnin sérstaklega fyrir afar vandaða yfirlitssýningu Listasafns Íslands á verkum hans á síðasta ári. Black-out er málað í gulum litatónum á kolsvartan grunn. Verkið er eitt af textaverkum Birgis, þar sem hann málar setningar með prentletri á einlitan grunn. Black – out er augljóst og beinskeytt og kallar strax fram í huga áhorfandans ákveðna tengingu við íslenska drykkjusiði, þótt merkingin taki á sig flóknari mynd við nánari skoðun. Annað nýtt verk á sýningunni er öllu margræðara við fyrstu sýn, en það er verkið Build, sem samanstendur af sundurskornum pappakössum. Hér liggur alls ekki í augum uppi að verið sé að fjalla um texta, en verkið á sér rætur í persónulegri reynslu Birgis og samskiptum hans við blinda í æsku."

Hrafnkell Sigurðsson fyrir ljósmyndaröðina Áhöfn sem sýnd var fyrst á sýnungunni Eiland í Gróttu og olíuverkin Afhafnasvæði sem sýnd voru í Gallerí Suðsuðvestur.
Úr umsögn dómnefndar
Ljósmyndaröðina Áhöfn og olíuverkin Afhafnasvæði sem varpa nýju ljósi á íslenska sjómenn og karlmennsku. Í ljósmyndaröðinni Áhöfn sem birtist fyrst á sýningunni Eiland í Gróttu síðastliðið sumar dregur Hrafnkell fram nýja og ferska sýn á skærlita íslenska sjómannastakka og þar með íslenska karlmennsku. Litsterkar og glansandi ljósmyndirnar eru nánast „of fallegar“ og grípandi í grófleika sínum en fá aðra vídd þegar þær eru skoðaðar í samhengi við Afhafnasvæði. Síðara verkið samanstendur af kolsvörtu óræðu mynstri á pappír unnið með hjálp áhafnarinnar úr olíu úr tunnum sem voru hluti af sýningu á verkunum í Gallerí Suðsuðvestur síðastliðið haust. Saman mynda þessi tvö verk sterkar andstæður sem styrkja hvor aðra."

Og Hekla Dögg Jónsdóttir fyrir Fossinn, röð verka í skammdegissýnunginni Ljósaskipti og Fire, Fire, Fire. "Fyrir fersk, fínleg og blæbrigðarík verk unnin úr „litlum efnum“ sem er ætlað að lýsa upp umhverfið og skerpa skilningarvitin. Fossinn, röð verka á skammdegissýningunni Ljósaskipti og Fire, Fire, Fire eru dæmi um slík verk. Fossinn er unninn fyrir samnefnda sýningu á Kjavalsstöðum fyrr á þessu ári. Hann er gerður úr fínlegum  plaststöngum með útfjólubláum ljósleiðurum sem tengdir eru við víra og snúrur í sambandi við tölvuviftur sem skapa hljóðmynd fossins. Verkið er svo brothætt á að horfa að það virðist geta hrunið niður á hverri stundu og leiðir hugann að þeirri hættu sem hinir náttúrulegu  fossar landsins eru í. Samt er það ekki síður birtan, útfjólubláa ljósið sem dregur að sér athygli. Birtingarmyndir birtu og ljóss í skammdeginu hafa verið Heklu hugleiknar undanfarið, ýmist í tengingu við vatn og flæði, eins og á sýningunum Foss og Ljósaskipti í Kling og Bang, eða í tengslum við eld og fljúgandi skrautelda í verkinu Fire, Fire, Fire, sem hún sýndi nýverið í Los Angeles, eftir að hafa sýnt það fyrst á Íslandi. Endurtekningin í titli verksins kallast á við flugeldaskotgleði Íslendinga um áramótin en sjálft verkið virkar eins og raunverulegir flugeldar, þar sem marglit ljósin kvikna og slökkna fyrir áhrif frá upptöku af hljóðum af raunverulegum flugeldum. " 

Þetta eru flottir fulltrúar og ég er búinn fyrir mitt leiti að útnefna Bigga Andrésar verðlaunahafa að Heklu og Kela algerlega ólöstuðum.

Fyrir hönnun eru þrjú fyrirtæki tilnefnd; Nikita (Heiða Birgisdóttir) fyrir snjóbrettafatnað, Studio Granda (Margrét Harðardóttir og Steve Christer) fyrir viðbyggingu við Vogaskóla í Reykjavík og íbúðarhús á Hofi á Höfðaströnd og Össur fyrir gervifótinn Proprio Foot. 

Á heimasíðu Akureyarbæjar er nánar sagt frá Sjónlistaverðlaununum  

Annars  er ég með frábæra hugmynd til að hafa aðeins meira fútt í þessum verðlaunum (og til að það séu meiri líkur á að maður verði einhverntíma tilnefndur!)  Það er að hafa þetta eins og á Eddunni og Grímunni, tónlistarverðlaununum og öllum þessum verðlaunum. Það eru gerðar ca. þrjár kvikmyndir á ári hérlendis en samt eru veitt verðlaun í helling af flokkum svo allir fái eitthvað og sumir margar Eddur! Í myndlistinni væri hægt að veita fleiri verðlaun eins og:

Fyrir bestu sýninguna á Íslandi

Fyrir bestu sýninguna erlendis

Fyrir bestu einkasýninguna

Fyrir bestu þátttökuna í samsýningu

Fyrir skemmtilegustu sýninguna

Fyrir bestu sýningarskrána

Fyrir besta gjörninginn

Fyrir besta málverkið

Fyrir besta hljóðverkið

Fyrir besta skúlptúrinn

Fyrir besta grafíkverkið

og svo mætti lengi telja og auðvitað einnig:

Fyrir bestu sýningarstjórnina

Fyrir besta safnstjórann

Fyrir bestu fjölmiðlaumfjöllunina

og svo framvegis og framvegis... Ég sé að þetta getur orðið heil verðlaunanótt með lengri sjónvarpsútsendingu en Óskarinn fyrir westan. Er ekki bara að stökkva á þetta?

Sex tilnefningar til Sjónlistaverðlaunanna 2007

Minning um Lilju Guðmundsdóttur

Þann 1. maí 2006 lést Lilja Guðmundsdóttir aðeins 21 árs gömul eftir baráttu við krabbamein. Tónleikarnir sem Ung vinstri græn héldu á Græna hattinum voru til minningar um þessa frábæru baráttukonu og vin. Svavar Knútur sló í gegn og stuðbandið Bloodgroup frá Egilsstöðum og Færeyjum var frábær og meiriháttar skemmtileg. Takk fyrir tónleikana. Hér er grein sem ég skrifaði til minningar um Liju Guðmundsdóttur fyrir ári. 

Í dag kveðjum við unga baráttukonu, Lilju Guðmundsdóttur. Það eru ekki margar manneskjur sem hafa við fyrstu kynni eins mikil áhrif á mann og Lilja gerði. Og eftir því sem maður kynntist henni meira kom enn betur í ljós þvílkur sólargeisli hún var. Lífsgleði hennar og dugnaður er okkur öllum góð fyrirmynd. Það er erfitt að sætta sig við þá staðreynd að þegar ég hjóla niður í Hafnarstræti þá skuli hún ekki koma inn um dyrnar brosandi með kaffi í hendinni með tillögur um hvernig við getum gert hlutina betri.
Ég kynntist Lilju síðastliðið haust þegar Ung vinstri græn voru formlega stofnuð á Akureyri. Auðvitað hafði ég tekið eftir þessari ungu og glæsilegu konu í bænum því allsstaðar sem Lilja kom geislaði af henni. Lilja var komin í stjórn UVG um leið og farin að hafa jákvæð áhrif. Hún tók þátt í forvali fyrir bæjarstjíornarkosningarnar og sóttist eftir sjötta sætinu á lista vinstri grænna og hlaut auðvitað glæsilega kosningu í það sæti. Hún, ásamt félögum sínum skipulögðu tónleika, prentuðu boli, komu að stefnumótunarvinnu og mætti manna best á alla fundi. Þegar framjóðendarástefna VG var haldin í Reykjavík kom Lilja auðvitað með enda vildi hún taka þátt í baráttunni af krafti og afla sér eins mikilla upplýsinga og hægt var og auðvitað hitta félaga sína. Þannig var Lilja, góður félagi, einlæg og bjartsýn og full af baráttuvilja og krafti. Enda vissi hún hvað það var að þurfa að berjast við krabbamein og það þarf kraft og orku til. Þegar ég spurði hana hvort hún vildi ekki skrifa grein sem gæti birst í Vikudegi eða Morgunblaðinu og svo á Netinu, í Morgunpóstinum, tók hún vel í það og nokkrum dögum seinna var greinin tilbúin. Hún hafði lagt mikla vinnu í hana, farið og aflað sér upplýsinga, talað við konurnar hjá Krabbamenisfélaginu á Akureyri og komist að því að sífellt var verið að skera niður framlög til félagsins þrátt fyrir að hægt væri að sýna fram á að fjármagnið nýttist vel þeim sem á þurftu að halda.
Á föstudegi var Lilja hrókur alls fagnaðar í grilli ungra vinstri grænna fyrir utan kosningamiðstöðina okkar. Um kvöldið hittumst við öll heima hjá Stínu til að klára drög að stefnuskránni og Lilja kom með marga góða og mikilvæga punkta um menningarmál og stuðning við öryrkja. Á laugardagsmorgni var hún mætt á fund til ræða jafnrétti og femínisma og hafði þar margt gott til málanna að leggja og hlustaði á umræðurnar af áhuga. Hún hlakkaði til að að taka þátt í 1. maí og fagna Óla og Svandísi sem ætluðu að gifta sig hjá sýslumanni á þessum baráttudegi verkafólks. Um morguninn var fundur hjá Stefnu, félagi vinstri manna, og þar ætlaði Lilja auðvitað að vera. En á fundinn bárust okkur þær fréttir að hún hefði látist um nóttina. Það var verið að syngja maístörnuna og Lilja var maístjarnan okkar sem skín.
Kæra Lilja þin er sárt saknað en það er gott að vita af því að þú verður með okkur áfram í baráttunni. Fjölskyldu Lilju, vinum og öllum aðstandendum votta ég samúð mína við fráfall bjartsýnnar baráttukonu af lífi og sál.

Þrumuræða Ögmundar á Akureyri

Ögmundur Jónasson flutti þrumuræðu í dag í troðfullum Sjallanum á Akureyri. "Þetta er einhver sú besta ræða sem flutt hefur verið" sagði einn félagi minn þegar við gengum út í sólina eftir þennan frábæra fund. Mætingin í 1. maí gönguna á Akureyri hefur ekki verið svona góð í mörg ár og það var kominn tími til. Niðurlagið í ræðu Ögmundar var: "Ég á að gæta bróður miíns og ég á að gæta systur minnar. Það eru skilaboðin 1. maí. Þann dag minnir verkalýðshreyfingin á mátt samkenndar og samstöðu.
Og þegar við segjum að það eigi að verja trúnaðarmann stéttarfélags vestur á Snæfellsnesi sem sagt var upp störfum - þá gerum við það ekki bara fyrir viðkomandi einstakling – konu sem var rekin vegna skoðana sinna - heldur gerðum við það fyrir alla trúnaðarmenn og alla hina sem ekki eru túnaðarmenn og njóta góðs af starfi þeirra sem standa í baráttu fyrir réttlæti og mannréttindum.
Og þegar við verjum erlendu verkamennina við Kárahnjúka þá gerum við það fyrir alla verkamenn – svo allir menn geti gengið uppréttir og hnarreistir.
Allir menn.
Nær og fjær.
Á þetta viljum við minna á baráttudegi verkalýðsins, hinn fyrsta maí.
Sterk verkalýðshreyfing er frjáls verkalýðshreyfing.
Og frjáls verkalýðshreyfing eru frjálsir menn.
Til hamingju með daginn."

Almannahagsmunir ráði för