17. júní, DIE LINKE og Sendiherrabústaðurinn í Berlín

17. júni heilsar með sól og blíðu hér í Berlín. Þetta er einnig hátíðisdagur hér því þess er minnst að þennan dag fyrir rímlega 50 árum gerðu verkamenn í austurhluta Þýskalands uppreisn sem var barin niður. Í gær var svo sögulegur dagur þegar stjórnmálaflokkurinn DIE LINKE var formlega stofnaður og Oskar Lafontaine kosinn formaður með meira ein 80% atkvæða og einnig Lothar Bisky. Framtíðarformaðurinn hlýtur svo að vera Katja Kipping, ung og hress baráttukona sem setið hefur á þinginu frá 2005 og lagt áherslu á umhverfismál, alþjóðavæðingu og femínisma. Hún fékk glæsilega kosningu sem varaformaður og hefur verið gagnrýnin á gömlu karlana í forystunni. Í gærkvöldi lauk glæsilegum fundi sem blés baráttukrafti í brjóst og bjartsýni á komandi tíma með nýjum fe´lögum sem gengu til liðs við DIE LINKE einnig frá Sósíaldemókrötum og Græningjum.

Við ætlum að skreppa í Grunewalds og heilsa uppá sendiherrahjónin sem bjóða til grillveislu og það verður spennandi að sjá þennan rándýra sendiherrabústað sem olli miklu fjaðrafoki á Íslandi fyrir nokkrum árum. Það verður einnig gaman að hitta þær systur Bjarnheiði og Líneyju Höllu sem eru hér við nám og störf. Þetta verður vonandi góður dagur í góðum hópi og mikill hátíðisdagur.

Dagskrá hátíðarhalda þjóðhátíðardaginn 17. júní á höfuðborgarsvæðinu

Þarft framtak hjá Framtíðarlandinu

Framtíðarlandið stóð fyrir áhugaverðum morgunfundi í dag þar sem arðsemi Kárahnjúkavirkjunar var til umræðu frá mörgum sjónarhornum. Afar ítarleg og faglega unnin skýrsla með afdráttarlausri niðurstöðu hefur verið gefin út. Eins og við var að búast er fulltrúi Landsvirkjunar á fundinum henni afar ósammála en Landsvirkjun verður nú að gefa skýringar á mismuni sinna útreikninga og Framtíðarlandsins. Ég fagna því að slappast niður eins og sumir aðrir hjá Samfó í þessu máli. Hrós til Þórunnar. Hér er svo skýrslan öll og lokaorðin hljóma svo: 

"Hlutverk hins opinbera er ekki að velja út einstakar atvinnugreinar og leggja almannafé í þær til að fjölga störfum í einstökum byggðarlögum. Hlutverk hins opinbera er að efla grunngerð samfélagsins og beita almennum aðgerðum til þess að hver einstaklingur fái notið sín og einkaframtakið geti blómstrað. Bestu stjórnarhættir voru ekki hafðir að leiðarljósi við undirbúning og ákvarðanatöku tengda Kárhnjúkavirkjun. Viðhorf minnihlutans voru ekki virt né krafa um réttlæti á milli kynslóða. Auk þess fer því fjarri að sýnt hafi verið fram á að Kárahnjúkavirkjun standist arðsemiskröfur sem gera ber til fjárfestinga í atvinnulífi. Verulegt tap verður á framkvæmdinni ef reiknað er með lágmarks afgjaldi fyrir landnotkun og hóflegar bætur greiddar fyrir umhverfisspjöll. Í samningum við hið erlenda álfyrirtæki var ekki litið til þeirra verðmæta sem felast í gjaldi fyrir útblástur gróðurhúsalofttegunda. Áliðnaður er frumframleiðsla sem skilar tiltölulega litlum virðisauka inn í hagkerfið miðað við hinn mikla umhverfis- og virkjanakostnað sem leggja þarf í. Svarið við spurningunni sem lögð var fyrir í upphafi, um það hvort bygging Kárahnjúkavirkjunar og álvers á Reyðarfirði hafi verið rétt og skynsamleg, er án alls vafa nei."

Framtíðarlandið: stóriðjuskattur á almenning rúmir 2 milljarðar árlega

Raunveruleikaþáttur og Sigurður Kári Kristjánsson

Það létti víst mörgum hollendingum í gær þegar í ljós kom að "raunveruleikaþátturinn" um nýrnargjafa var ekki allur þar sem hann var séður. "Raunveruleikaþáttur um dauðvona konu sem átti að ákveða hver fengi úr henni annað nýrað reyndist þegar til kom vera gabb. Þegar þátturinn fór í loftið í kvöld greindi kynnirinn frá því að umrædd kona væri í rauninni leikkona, og væri alls ekki að deyja af völdum heilaæxlis, eins og látið hafði verið í veðri vaka.
Allt hafi þetta verið til þess gert að þrýsta á hollensk stjórnvöld að gera umbætur á líffæragjafakerfinu í landinu og vekja athygli almennings á brýnni þörf fyrir líffæragjafir.
Sjúklingarnir þrír sem áttu að „keppa“ um nýrað úr gjafanum eru í raun sjúklingar sem þurfa á líffæraígræðslum að halda, en þeir tóku þátt í gabbinu.
Sjónvarpsstöðin hefur verið gagnrýnd harðlega undanfarna daga fyrir að þátturinn væri smekklaus og siðlaus."

Það hefur tekist vel að vekja athygli á líffæragjöfum og nauðsynlegum endurbótum sem þarf að gera á kerfinu. 

Sigurður Kári Kristjánsson ræðst á hinn nýja og glæsilega þingmann Atla Gíslason. SKK gerir þetta í vandræðalegum pistli á bloggsíðunni sinni. SKK segir meðal annars: "Fram til þessa hafa alþingismenn séð sóma sinn í því að virða þessar hefðir (innsk. mæta í messu), hvaða álit sem þeir hafa haft á þeirri persónu sem gegnir embætti forseti, hvort sem þeir eru hlynntir eða andsnúnir ríkisstjórninni eða standa innan eða utan þjóðkirkjunnar.  Atli Gíslason ákvað hins vegar að gera það ekki." Í fyrsta lagi er þetta ekki rétt hjá Sigurði Kára. Það eru sem betur fer mörg dæmi um þingmenn sem sáu ekki ástæðu til að mæta í messu við setningu þings. Atli Gíslason á heiður skilinn fyrir að sýna samstöðu með samkynhneigðum og styðja þá í baráttunni um að prestar megi gefa þá saman í hjónaband.

Það myndi heyrast hljóð úr frjálshyggjuhorni ef þingmenn í Tyrklandi mættu allir í moskuna áður en þing væri sett þar í landi! 

Tímarnir breytast sem betur fer og sumar "hefðir" eiga ekki lengur við. Það á ekki að halda í hefðir hefðanna vegna. Jafnvel Sigurður Kári hlýtur að fatta það. 

SKK heldur því svo fram að Atli Gíslason hafi ekki mætt í messuna "til að vekja athygli á sjálfum sér" Þetta er brandari eins og reyndar málflutningur og pistill Sigurðar Kára í heild sinni.

Niðurlaginu í löngum pistli eyðir Sigurður Kári í skítkast í mig vegna þess að ég vildi ekki vera með bindi í þingsal. Það er merkilegt að sjálfskipaðir varðhundar frelsisins skuli vilja segja öðru fólki hvað það á að gera og hvernig það eigi að vera allt í nafni "hefðanna". Sigurður Kári er búinn að stimpla sig endanlega út. 

„Raunveruleikaþáttur“ um nýrnagjafa reyndist gabb

Múrinn fallinn

"Mér sýnist þeir vera 2698, dagarnir sem Múrinn var uppi. Og þegar best lét voru 13 greinar á Múrnum á viku, allar vikur á ári. Það gera um 670 greinar á ári. Seinna fækkaði þeim en heildarfjöldi greina gæti samt verið í námunda við 4000. Þetta er allgóður skammtur af róttæku lesefni. Við þetta tækifæri er því full ástæða til að vekja athygli lesenda á dálkinum Eldra efni. Á þessari stundu er hægt að skoða allt heila klabbið." Svo skrifar Stefán Pálsson á veftímaritið róttæka og frábæra, Múrinn, í gær. Lokaorðin eru einnig Stefáns:

"Það er engin uppgjöf í Málfundafélagi úngra róttæklínga. Félagar munu áfram tjá sig um heimsmálin og íslensk stjórnmál. Einn félaginn er kominn á alþingi. Aðrir hafa fastan dálk í útbreiddum blöðum. Enn aðrir tjá sig á netinu. Sá er þetta ritar er nú hættur reglulegum skrifum um stjórnmál en engan veginn laus við þá áráttu að vilja breyta heiminum til hins betra. Þeirri áráttu deila allir höfundar Múrsins og traustasti lesendahópur hans.

Því er rétt að sleppa kveðjum, við munum öll hittast í baráttunni. Múrinn heyrir sögunni til en þó aðeins sem kafli í lengri sögu sem ekki er lokið: sögunni um þau áhrif sem venjulegt fólk vill hafa, á að hafa og getur haft."

Múrinn lagður niður

Snjóflóð og menningarflóð

Það má teljast mesta mildi að enginn sjömenninganna skyldi hafa slasast eða eitthvað þaðan af verra hent þau í snjóflóðinu. Ég var nýbúinn að ná í Huga og félaga hans aftur úr Fjallinu þegar þetta gerðist. Það hljómar dálítið spennandi af fá far niður af toppnum á snjóbreiðu en sennilega skemmtilegra eftir á heldur en að lenda í því.

Í Morgunblaðinu á föstudaginn skrifaði Anna Jóa svo um annarskonar flóð nefnilega myndlistarflóðið á Akureyri undir fyrirsögninni "Kraumandi listalíf". Þetta er áhugaverð grein og ég stal henni af síðunni hans Jónasar Viðars félaga míns og birti hér með nokkrum tenglum. 

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 25. MAÍ 2007 BLS. 19

Kraumandi listalíf

Athafnasemi á myndlistarsviðinu á Akureyri takmarkast ekki viðviðburði á Listasumri, heldur ríkir þar í bæ mikill myndlistaráhugi og gróska í sýningarhaldi allan ársins hring. Listasafnið á Akureyri hefur fyrir löngu sannað gildi sitt meðmetnaðarfullu sýningarhaldi, líkt og hið einstæða Safnasafn við Svalbarðsströnd.

Gróskuna í listalífi bæjarins má ekki síst rekja til starfsemi Myndlistaskólans á Akureyri sem nýlega fagnaði 33. starfs ári sínu með árlegri útskriftarsýningu. Skólinn býður upp á nám á háskólastigi í myndlist og listhönnun og er sem slíkur valkostur við höfuðborgarsvæðið. Skólinn stendur einnig fyrir námskeiðum fyrir börn, unglinga og fullorðna og þarf ekki að fjölyrða um mikilvægi þeirrar starfsemi í samfélaginu. Myndlistaskólinn á Akureyri er viðurkenndur afmenntamálaráðuneytinu og styrktur af ríki og bæ en tryggja þyrfti fjárhagslegan rekstrargrundvöll hans til framtíðar.

Á Akureyri eru starfrækt fjölmörg sýningarrými og gallerí. Pistilhöfundur brá sér norður á dögunum og heimsótti sýningarrýmið galleriBox sem Menningarmiðstöðin Listagil við Kaupvangsstræti hefur umsjón með og rekið er af hópi myndlistarmanna sem hafa þar vinnustofur. Á sýningu Þórunnar Eymundardóttur „Hornberi“ hafði Boxinu verið pakkað inn og sviðsett þar nokkurs konar gægjusýning með hreindýraívafi. Næsti sýnandi er Margrét H.Blöndal sem tilnefnd var til íslensku sjónlistaverðlaunanna á síðasta ári en stofnað var til þeirra að frumkvæði Listasafnsins á Akureyri.

Listalífið er sérstaklega blómlegt við Kaupvangsstrætið. Í Jónas Viðar Gallery sýnir nú Þorvaldur Þorsteinsson en hann er Akureyringur að uppruna og hóf einmitt myndlistarnám sitt í Myndlistaskólanum. Áhugaverðar myndlistarsýningar hafa verið í Populus Tremula, menningarsmiðju í Listagilinu. Í Deiglunni í Listagilinu sýnir um þessar mundir Pétur Örn Friðriksson verk sem lúta m.a. að ferðalögum og farartækjum.

Brekkugatan státar af tveimur galleríum. Þar er Gallerí DaLí rekið, ásamt vinnuaðstöðu, af tveimur nemendum Myndlistaskólans, þeim Sigurlínu M. Sveinbjörnsdóttur eða Línu, sem nú sýnir í galleríinu í tengslum við útskrift sína, og Dagrúnu Matthíasdóttur. Framtak þeirra endurspeglar þann myndlistaráhuga sem starfsemi skólans hefur í för með sér.

Gallerí + við Brekkugötu 35 hefur verið starfrækt frá 1996 af hjónunum Guðrúnu Pálínu Guðmundsdóttur og Joris Rademaker – af löngun til að skapa „viðbót“ (samanber „+“) í listaflóru bæjarins. Nú er þar sýning Aðalheiðar S. Eysteinsdóttur, sem framlengd hefur verið þrisvar sinnum vegna mikillar aðsóknar. Vel heppnuð sýning Aðalheiðar samanstendur af skúlptúrum og lágmyndum auk blárrar birtu úr lofti og er byggð inn í rýmið. Í sumar verður þarna sýning Guðrúnar Pálínu sem fjallar um sjálfsmynd hennar út frá stjörnukorti. Gallerí +er rekið í sjálfboðavinnu og nýtur lítilla sem engra styrkja og virðist sú vera raunin með ýmis önnur sýningarrými á Akureyri – þau virðast ekki rekin með hagnað að leiðarljósi. Mikilvægt er að styðja við bakið á slíkri hugsjónastarfsemi sem er mikilvægur þáttur í aðdráttarafli bæjarins.

Anna Jóa

Sjö manns lentu í snjóflóðinu í Hlíðarfjalli

Brengluð siðferðiskennd

Það er eitthvað að siðferðiskennd þeirra sem hafa gaman að því að spila svona nauðgunarleiki eins og líst er í frétt mbl.is. Þetta er hreinn viðbjóður af lýsingum að dæma. „Maður verður ekki nauðgari af því að spila leikinn, ekki frekar en maður verður morðingi af því að spila morðleiki," segir náunginn sem stendur fyrir síðunni þar sem hægt er að spila "leikinn". Þetta gerir hinsvegar nauðganir að "leik" og fá einhverja til að finnast nauðgun ekki vera alvarlegur glæpur. Það er málið.

"Afar ósmekklegur leikur"

Ríkisstjórnin kolfallin - Vinstri græn bretta upp ermarnar

Samkvæmt könnun Félagsvísindastofnunar fyrir Stöð 2 er stjórnin kolfallin. Það eru góðar fréttir. Sveiflurnar í könnun Capacent eru grunsamlegar. Þó að Framsókn sé með hræðsluáróður þá flykkist fólk sem ætlaði að kjósa íhaldið varla yfir til Valgerðar. Á Vísi.is er sagt frá þessari stóru könnun Stöðvar tvö og spennan magnast. Samkvæmt henni er VG að bæta við sig 6 þingmönnum sem er frábært og Samfó er að hressast. Þetta gætu orðið niðurstöðurnar. Vinstri græn vilja snúa við blaðinu:

Og það getur fólk gert á laugardaginn. Það er kominn tími til: 

Árni Þór segir frá heimsókn í Kaupþing þar sem Ögmundur fór á kostum. Ég hvet alla til að lesa þetta og kynna sé málið og dæma svo auglýsingar Framsóknar.

Ríkisstjórnin fallin samkvæmt nýrri skoðanakönnun

Fínn þáttur á rúv

Villi naglbítur spyr frambjóðendur spjörunum úr í fínum þætti í Sjónvarpinu. Mæli með því að fólk kynni sér málið og horfi á þáttinni. Nú er bara að taka þetta á síðustu metrunum og hafa gaman af. Við erum að vinna! Áfram Vinstri græn.

Samfylking og Sjálfstæðisflokkur bæta við sig fylgi

LHÍ í Vatnsmýrina

Frábært hvað allt er að gerast þetta vorið. Ég held að það væri gott að hafa kosningar á hverju ári svo ráðherrarnir haldi sér við efnið. Þegar Listaháskólinn flutti í Laugarnesið var það einmitt samþykkt rétt fyrir kosningar. Þetta hefur auðvitað staðið til lengi og náttúrulega ber að fagna því að staðsetningin sé loksins komin á hreint. Svo þarf að koma upp almenningssamgöngum og byggja helling af íbúðum í Vatnsmýrinni svo þar geti myndast Manhattan borgarinnar. Þar getur fólk búið sem þarf ekki að eiga bíl. Þátturinn hans Hjálmars Sveinssonar Krossgötur á Rás 1 áðan um grænu byltinguna í New York var mjög góður og ég mæli með því að fólk hlusti á hann. Til hamingju LHÍ með að vera kominn með annan fótinn í Vatnsmýrina.

Listaháskólinn fær lóð í Vatnsmýri

Allsbert fólk út um allt

Spencer Tunick er ansi skemmtilegur náungi. Hann fékk lögguna í New York til að æsa sig þegar hann byrjaði að stilla nöktu fólki upp og taka myndir af því, en það mátti ekki vera allsber í NY. En núna má hann sem betur fer allt. Þetta eru flottar myndir og hann sýndi einmitt hér í Listasafninu á Akureyri í fyrra. Um sýninguna sagði: "Verk fárra listamanna hafa vakið meiri athygli á síðastliðnum árum en ljósmyndir bandaríkjamannsins Spencers Tunick af nöktu fólki í þúsundatali í borgum og bæjum um allan heim. Almenningur á jafn ólíkum stöðum og Sviss, Finnlandi, Ástralíu, Brasilíu og Chile hefur svarað kalli listamannsins og þyrpst til að taka þátt í þessum gjörningum hans. Ekki hefur heldur staðið á viðbrögðum: Menn hafa ýmist vænt Tunick um siðleysi og úrkynjun eða lofað verk hans fyrir að ögra siðareglum samtímamenningar okkar og viðteknum skilgreiningum á listsköpun. Með sýningunni, sem ber heitið Bersvæði, gefst landsmönnum tækifæri til að vera með, að minnsta kosti sem áhorfendur, og skoða yfirlit af verkum Tunicks frá 1998-2005. Þetta er stærsta sýning sem haldin hefur verið á verkum listamannsins og eru þau fengin frá I-20 galleríinu í New York og Hale’s safninu í London." Og nú er hann að fara að opna á Listahátíð sýningu í i8 á laugardaginn (12. maí), sama dag og Roni Horn opnar í Hafnarhúsinu og sama dag og fólk getur kosið Vinstri græn um allt land. 

20 þúsund naktar manneskjur í Mexíkóborg